Pleonasme en tautologie: voorbeelden van fouten en de geschiktheid van het gebruik van soortgelijke betekenis woorden

Onbekendheid met de wetten van de lexicale en syntactische compatibiliteit resulteert vaak in de toespraak van fouten. In hun aantal zijn diverse opvallen pleonasme en tautologie.

Voorbeelden van de frequentie van meningsuiting fouten in verband met het gebrek aan begrip van de semantiek en stilistische aansluiting van woorden. In de eerste plaats gaat het om paroniemen en soorten paren van werkwoorden. Twee woorden met een soortgelijk geluid is vaak verschillende tinten van lexicale betekenis en stilistische identiteit. Het belang van het onderscheid tussen deze vormen over te brengen betekenis geweldig. Dat is de reden waarom de EGE op de Russische taal is voorzien van een aantal taken die basiskennis van het gebruik en compatibiliteit te testen.

Beide termen - pleonasme en tautologie - verwijzen naar de zogenaamde verbale overkill, maar deze concepten zijn verre van identiek.

Tautologie - dit is een van de soorten pleonasme. Door pleonasm verwijst naar het gebruik van woorden met een vergelijkbare betekenis heeft binnen een communicatie-eenheid:

• De essentie van het betoog is het uitgangspunt van de tekst.
• Een persoon slaapt meestal niet meer dan acht uur per keer.
• Medewerkers krijgt de prijs in december.

Pleonasm extreem geval is het woordgebruik niet alleen dicht bij de waarde, maar met dezelfde wortel. Eigenlijk is dit een tautologie, waarvan voorbeelden zijn te vinden in grote aantallen in de school werkt en de rekeningen, evenals in de toespraak van laaggeschoolden:

• Terugkerend van het theater, waren we onder een stortbui.
• Er is geen significant verschil in de morele prioriteiten van de wereldreligies.
• Tijdens de avond, de verteller vertelde ons verhalen uit zijn leven.

Maar de taal - het is een levend, zich ontwikkelende organisme, dus het kan niet voldoen aan de eenvoudige set van regels en regelingen. Soms is het gebruik van woorden met een semantische relatie gerechtvaardigd is. Tautologie voorbeelden van dit soort nauwelijks produceert en pleonastichnyh, in feite, uitdrukkingen verankerd in de taal en zijn normatieve geworden, zijn er vele:

• Als gevolg van een storing van de lift moest ik naar beneden gaan de trap af.
• Porseleinen vaas uit China was het meest waardevol object in de tentoonstelling.
• Voor de volksdemocratiën worden gekenmerkt door een meerpartijenstelsel.

Soms pleonasm en tautologie schrijvers als middel artistieke expressie.

In het verhaal van Anton Tsjechov's "Unter Prishibeyev" te lezen: "... verdronken lijk van een dode man ...". Dergelijke pleonastichesky omzet schrijver gebruikt om een komisch effect te creëren. Tautologie bevat de beroemde aforisme Nikolaya Vasilevicha Gogolya, "een bittere lach mijn durft."

De folklore vond ook een tautologie. Voorbeelden van expressieve herhalingen is te zien in de Russische volksverhalen, spreekwoorden en zegswijzen: "Mount bitter", "het sprookje", "lezhmya leugen", "sydney zitten" en ga zo maar door.

Zoals we kunnen zien, de rol van de pleonasme en zijn varianten - een tautologie - in de Russische taal is dubbelzinnig. De redundantie van de spraak, natuurlijk, op de gebruikelijke toespraak situatie ongepast en wordt beschouwd als onbeleefd spaakfouten. Maar het bewuste gebruik van de herhaling van soortgelijke betekenis en dezelfde wortel woord als stilistische receptie in de literaire tekst is aanvaardbaar.