Genre Oude Russische literatuur

Oude Russische literatuur is afkomstig uit de tijd van Kievan Rus. Voor acht eeuwen het is gegaan door verschillende stadia van ontwikkeling. De eerste - is de opkomst en bloei van de literatuur van Kievan Rus. Het probleem is op het terrein van de mythologie van de Slaven, de orale traditie van de mensen en leren (na de invoering van het Christendom) literaire beleving van Byzantium en Bulgarije.

Nu hebben we twee soorten monumenten van oude Russische literatuur: het origineel en vertaalde. Met de goedkeuring van het christendom, heeft de bouw van tempels en de invoering van het onderwijs toegenomen vraag naar de christelijke kerk literatuur, gebedenboeken. Dit resulteerde in een vertaalde literatuur geautoriseerde Church (Paterik, het leven, bijbelse boeken etc.). Vertaalde literatuur kwam naar Rusland vooral uit Byzantium. Het land importeerde in de eerste plaats dat het noodzakelijk was voor de praktische behoeften van de nieuwe christelijke religie. Werkt niet alleen zorgvuldig bewaard en gekopieerd en dat is hun literaire carrière verder gewerkt aan de nieuwe sociaal-historische en culturele gronden.

D. Likhachev wees erop dat uit Byzantium verplaatst ver van alle genres van de oude Russische literatuur. Sommigen hebben zelfs niet gekregen op ons grondgebied, en sommigen werden opnieuw geschapen, alleen. Dit is te wijten aan de verschillende stadia van de ontwikkeling van de Byzantijnse samenleving en oud. Dit geldt bijvoorbeeld, werken van poëzie, proza, en ze zijn vertaald in concept op nieuwe manieren. De ervaring van de eerste Bulgaarse dichters heeft de voortzetting in Rusland veroorzaken. Hetzelfde is het geval met spreekwoorden. In Byzantium, begonnen ze te verzamelen in de 12e eeuw, en een verzameling van Russische spreekwoorden begon pas in de 17e eeuw. Hieruit volgt dat het onmogelijk is om genres te richten Oude Russische literatuur naar het Byzantijnse genre systeem. Ze werden oorspronkelijk in verschillende stadia.

De belangrijkste genres oude literatuur gepresenteerd annalen, "leer" hagiografische werken (menology) redenaar-moralistische proza.

De meeste van hen waren in de vraag in de dienstensector. Actief gebruikt bijbelteksten, vertaald door wetenschappers-opvoeders Cyrillus en Methodius en hun leerlingen met de Griekse taal. Sommige genres van de oude Russische literatuur bedoeld voor zware kloosterleven. De regeling is zelfs persoonlijk lezen, waarbij zijn er verschillende soorten zingen, Lives.

Als onderdeel van een aantal genres een nieuw product ontwikkeld hebben (bijvoorbeeld een nieuw leven geleidelijk ontstaan in verband met de heiligverklaring van heiligen). Anderen zijn beperkt tot bepaalde gamma van producten, en de introductie van nieuwe is niet toegestaan (het evangelie, de Psalmen, de brieven van de Apostelen). Maar ondanks dit, en beiden hielden hun formele functies.

Minder gebonden tradities werden zogenaamde 'seculiere' genres van de oude Russische literatuur. Ze waren echter niet seculier in de inhoud en het doel van het lezen in de wereld. Zij zijn niet gebonden aan de eredienst (hoewel had ook een kerk thema), op specifieke momenten in het leven van een persoon kan worden gelezen op elk moment, dus niet over een strenge uiterlijke tekenen. Deze genres, kwam ook uit Bulgarije en Byzantium, onder andere historische werken ( "Het verhaal van de verwoesting van Jeruzalem," Iosifa Flaviya, "Devgenievo act"), kronieken en de apocriefe boeken. Deze laatste werden niet geheiligd door de kerk en schreef het thema van het Oude en Nieuwe Testament, die worden aangevuld en verfijnd de Bijbel. De meest populaire helden van de apocriefen waren de apostelen Peter en Paulus, Elia en Mozes; Een van de duidelijkste voorbeelden van dergelijke werk - "Walking Virgin door de hel."

Sinds de 12e eeuw is de oude Russische literatuur reeds bereikte een niveau van ontwikkeling die niet alleen staat niet stil, maar ook invloed op de ontwikkeling van de cultuur van de Balkanlanden.