Spraak: Speech eigenschappen. Mondelinge en geschreven taal

Het is verdeeld in twee tegenover elkaar, en in sommige opzichten voldoen type. Het is een mondelinge en geschreven taal. Ze brak in zijn historische ontwikkeling, daarom ontdekken verschillende principes van linguïstische middelen. Obscheliteraturnogo taal tools die typen te combineren, zoals mondelinge en geschreven taal is de basis voor de vorming en het functioneren van synoniem serie. Ontkoppeling hun boek geschreven en mondelinge-sprekende agenten worden gebruikt in een volledige set in zijn klasse, en in de tegenovergestelde toegang te krijgen tot bepaalde beperkingen.

oraliteit speech

Oraliteit is de belangrijkste factor verenigen van de verschillende soorten, die zijn onderverdeeld in het gesproken woord. het schrijven van de woningen verkocht in de variëteiten van boeken en het geschreven type. Natuurlijk, de vorm is niet de enige verbindende factor. Maar in mondelinge en gemoedelijke stijl is dat bepalend is voor de vorming en het functioneren van specifieke taalkundige middelen, anders dan de geschreven speech. Speech eigenschappen die verband houden met de aard van zijn generatie. Laten we eens kijken in meer detail.

De verschillen in het genereren van woord en geschrift

Het verschil berust op het vormen van diepe psychofysiologische verschillen. Psychologen vond dat de mechanismen van de opwekking en de perceptie van spraak en schrijven zijn niet hetzelfde. Wanneer de generatie van schrijven is er altijd tijd om na te denken over de formele verklaringen van het plan, zodat de mate van structurering hoog.

Bijgevolg is de lezing is altijd mogelijk om te stoppen en na te denken diep geschreven, vergezeld van haar persoonlijke associaties. Dit maakt het mogelijk zowel het schrijven en de lezer om de noodzakelijke informatie uit het hoofdgeheugen op de lange termijn te vertalen. Niet dat in het spreken en luisteren. De functies klinkt, historisch gezien de primaire gesproken taal. De kenmerken van spraak, worden in dit geval door het feit dat het een stroom die alleen in de productie kan door de spreker overeenkomstig onderbroken zijn bedoelingen beëindigen of onderbreken informatie. Luister naar de behoeften in hun receptie tot de spreektijd te volgen, en het is niet altijd waar het moet, is het mogelijk om te stoppen voor een dieper doordenken. Daarom werkt voornamelijk op korte termijn geheugen, wanneer waargenomen spreken. Speech woningen in dit geval bestaat uit het feit dat het een spontane, one-off, kan het niet meer gebeuren in de vorm waarin reeds was afgeleverd.

automatisering

Bij het leren van een vreemde taal ter voorbereiding van de les kan worden voorbereid op voorhand elke zin, maar in deze les zal niet werken: het probleem van de spontane productie moet opnieuw worden in een vlotte doorstroming van spraak naar de toespraak deel geven. spraakkarakteristiek is dat het volledig onmogelijk te bereiden, wordt geproduceerd in een grotendeels geautomatiseerd. Als de luidspreker is het moeilijk om het te controleren, zal het de kwaliteit van de spontaniteit en natuurlijkheid te verliezen. Controle over een volledig alleen mogelijk in de langzame training van meningsuiting, zijn onnatuurlijk tempo van de uitgifte van een stereotiepe karakter.

Sound geschreven tekst

Geproduceerd door spontane taal moet worden gekenmerkt door een eenvoudige scoring van de geschreven tekst, die door native speakers, kunstenaars, en soms de luidsprekers uitgevoerd. Dergelijke scoren verandert niets in de tekst, en hoewel hij klinkt, maar blijft zoals werd geschreven. Met behoud van de karakteristiek van de toespraak schrijven, al zijn eigenschappen. Van oraliteit blijkt alleen intonatiecontour en de mogelijke fonetische expressiviteit. Dat wil zeggen, de akoestische eigenschappen van spraakklanken variëren. Het is interessant om te zien E. A. Bryzgunovoy vergelijkt acteur uiten dezelfde tekst: zij verschilden. Dit betekent dat zodra de mondelinge toespraak voorwerp, in dit geval, de intonatie, verschillen ontstaan als gevolg van individualisering.

persoonlijkheid

Orale verbonden is altijd individueel. Voor het schrijven is dit niet de algehele kwaliteit van alle rassen. Alleen individuele artistieke spraak en deels laks krant speech genres. Elke luidspreker heeft zijn eigen manier van het karakteriseren van de menselijke persoonlijkheid van de psychologische, sociale en zelfs professionele functies en een gemeenschappelijke cultuur. Dit geldt niet alleen voor gesproken taal. In het Parlement, bijvoorbeeld, de prestaties van elke MP hoogtepunten zijn persoonlijkheid en intellectuele capaciteiten, geeft het een sociaal portret. Orale verbonden het vaak betekent meer voor de luisteraar dan de informatie in de verklaring, waarvan de uitvoering plaatsvindt informatie.

features speech

Als we kijken naar de verdeling factoren in mondelinge en gemoedelijke stijl, blijkt dat in aanvulling op acteren in het boek schrijven van het type hier zijn enkele meer. Sommige eigenschappen van meningsuiting zijn gemeenschappelijk voor alle mondelinge en conversatie type en typeerde hem, in tegenstelling tot het boek schrijven, het delen van de moderne Russische literaire taal in twee delen. Anderen die deelnemen aan de selectie van rassen van mondelinge en conversatie type. We zetten deze extra factoren. Dergelijke eigenschappen van spraak richten, situationele, voice type (gebruik monoloog en dialogen).

Het aanpakken van spraak

Spreken altijd gericht, en rechtstreeks naar de luisteraar die het op hetzelfde moment met de productie geadresseerde hier en nu waarneemt. Allerlei technische trucs zoals vertraagd en vervolgens gereproduceerd items kunnen worden genegeerd, omdat ze niet beroofd van de belangrijkste communicatieve act: directheid van de waarneming, waar belangrijke tijd synchronisatie. Geadresseerde: a) een individu; b) collectief; c) de massa.

Deze drie typen adressering orale literatuur spraak, samenvallend met de gevolgen van andere factoren de deling (al deze factoren, waaronder het aanpakken unidirectionele), zijn betrokken bij de toewijzing van drie soorten orale literaire taal (oraal en conversationele type schrijftaal): 1) orale gesproken; 2) orale sf; 3) radio en televisie.

het schrijven van het aanpakken

Er is geen directe adressering: een bemiddelaar tussen de auteur van de tekst en de lezer is papier, en het stelt u in staat om het lezen, dat wil zeggen willekeurig vertraging aan de factor van de fysieke tijd te elimineren, het is begiftigd met de zeer dezelfde kwaliteiten nespontannosti en opnieuw te gebruiken ... In tegenstelling tot de toespraak niet van toepassing is om het te zeggen "een woord gesproken is voorbij herinnerend." Dergelijke indirecte adressering kan een factor divisie.

situationeel

De fundamentele eigenschappen van meningsuiting ook situationele. Het is inherent aan de intypt, wanneer de situatie niet is uitgedrukt verbaal vult zin eventuele onduidelijkheden en onjuistheden. Het wordt meestal beschouwd als de exclusieve kwaliteit van conversatiespraak, maar strikt genomen is voortdurend gedetecteerd. Het toont bijvoorbeeld spraak analyse poëtische wanneer dat nodig is biografische noot voor een juist begrip en het gevoel van het gedicht. In het algemeen zijn de reacties van deze soort, het leveren van een kunstwerk van elk genre, laat de perceptie en het begrip van de bedoeling van de auteur te verrijken. Voor extra situationele totale appertseptsionnaya basis spreker en luisteraar, een gemeenschap van kennis en ervaring. Dit alles zorgt voor verbale signalen en geeft inzicht in een oogopslag. Gedeeltelijk gekarakteriseerd door situationele en collectief de kwestie. Bijvoorbeeld, de leraar weet wat zijn publiek wat ze weten en kunnen, wat interessant is. Mass is gericht situationele teksten is niet vreemd. Zo, het fungeert als een factor van isolement en informeel als een part-time factor karakteriseren wetenschappelijke orale toespraak. Natuurlijk kan situationele niet worden gekenmerkt door elk type van het schrijven type.

Het gebruik van monologen en dialogen geschreven speech

Wat betreft de verhouding van de monoloog en dialoog vormen, dan is deze eigenschap en de schriftelijke en mondelinge types voor het verdelen van de literaire taal verscheidenheid gedraagt zich anders. In het boek-schrijven type maakt niet uit partitioneren factor orale en gesproken is ook een factor. Dit komt door de andere verhouding monoloog en dialoog in de schriftelijke en mondelinge variëteiten. In het boek-schrijven soort wetenschappelijke monologische speech is het meestal, maar het kan worden gezien als tekenen van Dialogic. Hoewel dit niet eens kunnen worden als ze hebben, dan is het niet direct, maar indirect. Zakelijke het wordt uitgedrukt monologische uitzicht, maar enkele (meestal) zinnen uitdrukking brengen van een order, verzoek, begeleiding, bestellingen, enz., Die de veroorzaker werkwoordsvorm (imperatief) mood, vorm en organisatie zijn dicht bij een replica van de dialoog. Krantenartikelen zijn meestal monologische, maar kan elementen van de dialoog bevatten, het nabootsen van de vragen die de lezer en zijn vermeende antwoorden, richt de dialoog in de genres interview, correspondentie met de lezers, vragen te beantwoorden, enz. In de kunst van spraakbediening -. Communicatiemiddelen karakters, de auteur dezelfde speech gaat monologische view. Maar er is een volledig dialogisch genres. Dit, natuurlijk, praten over de toneelstukken en drama als een kunstvorm. In het algemeen blijkt dat als een factor van verdeeldheid dialoog - monoloog spreken onduidelijk, maar heel duidelijk laten een stijging dialogicality vertrokken.

Monologen en dialogen in spraak

De orale conversationele type principieel andere verhouding. Er wordt vastgesteld dat de dialogische en monologische vormen van meningsuiting, als gevolg daarvan, hebben verschillende organisaties, te weten: een monoloog - het segment per segment syntax, dialoog - het is een moeilijke korte conversatie signalen, in het bijzonder de informele syntax. Natuurlijk, in het schrijven van de dialoog heeft zijn syntactische functies in vergelijking met de monoloog, dat is een ruimte voor meerdere syntactische patronen, gewoon schrijven rijkdom. Maar hier zijn de verschillen van dialogische en monologische type niet zo'n fundamenteel verschil in de syntaxis, waar een specifieke conversatie modellen vouw in de ruimte van de dialoog met zich meebrengen. Over het algemeen in orale dialogic-conversationele Type afneemt van rechts naar links. En bereikt een minimum in orale wetenschappelijke toespraak. Gelijkheid van de dialoog en monoloog maakt, naast andere factoren wijzen op de verdeling van de mondelinge gesproken taal als een aparte soort, gescheiden op basis van de radio en televisie, en mondelinge wetenschappelijke toespraak.